Eduardo Coudet

Eduardo Coudet
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Eduardo Germán Coudet

Data i miejsce urodzenia

12 września 1974
Buenos Aires

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Internacional (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993–1995 Platense 56 (3)
1995–1998 Rosario Central 91 (12)
1998–1999 San Lorenzo 30 (5)
1999–2004 River Plate 127 (19)
2002 → Celta (wyp.) 9 (0)
2004–2006 Rosario Central 41 (2)
2005 San Lorenzo (wyp.) 23 (2)
2007–2010 San Luis 90 (9)
2009 → Necaxa (wyp.) 16 (1)
2010 Colón (wyp.) 5 (1)
2010 Philadelphia Union 9 (0)
2011 Fort Lauderdale Strikers 20 (6)
W sumie: 517 (60)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2015–2016 Rosario Central
2017 Tijuana
2018–2019 Racing Club
2020 Internacional
2020–2022 Celta
2023 Atlético Mineiro
2023– Internacional
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Eduardo Germán „Chacho” Coudet (ur. 12 września 1974 w Buenos Aires) – argentyński piłkarz pochodzenia włoskiego występujący na pozycji prawego pomocnika, trener piłkarski, od 2023 roku prowadzi brazylijski Internacional.

Kariera klubowa

Coudet pochodzi ze stołecznego Buenos Aires i jest wychowankiem tamtejszego zespołu CA Platense (zaczynał tam karierę równolegle z Davidem Trezeguetem). Do seniorskiej drużyny został włączony jako dziewiętnastolatek i w argentyńskiej Primera División zadebiutował 25 października 1993 w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Boca Juniors. Szybko został wyróżniającym się graczem ekipy, premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej zdobywając 14 sierpnia 1994 w wygranej 4:1 konfrontacji z Gimnasią y Tiro. Po dwóch latach spędzonych bez większych osiągnięć w Platense, przeniósł się do wyżej notowanego Rosario Central. Tam mimo młodego wieku został filarem drużyny i kapitanem w taktyce szkoleniowca Ángela Tulio Zofa. W 1995 roku triumfował z Central w międzynarodowych rozgrywkach Copa CONMEBOL, a ogółem przez trzy lata w klubie zaskarbił sobie miano ulubieńca kibiców i czołowego pomocnika w lidze. W lipcu 1998 zasilił San Lorenzo de Almagro, gdzie jako podstawowy piłkarz grał przez rok.

Latem 1999 Coudet został graczem stołecznego giganta – zespołu CA River Plate. Przez kolejne trzy lata miał pewne miejsce w wyjściowym składzie, odnosząc z River serię sukcesów na arenie krajowej. Już w pierwszym, jesiennym sezonie Apertura 1999 wywalczył swoje pierwsze mistrzostwo Argentyny; osiągnięcie to powtórzył także pół roku później, podczas wiosennych rozgrywek Clausura 2000. Bezpośrednio po tym przez trzy sezony z rzędu zdobywał tytuły wicemistrzowskie – kolejno w rozgrywkach Apertura 2000, Clausura 2001 oraz Apertura 2001, by w sezonie Clausura 2002 zanotować z drużyną Ramóna Díaza trzeci tytuł mistrza Argentyny. Zaraz po ostatnim z wymienionych osiągnięć został wypożyczony do hiszpańskiej Celty Vigo, mając w niej zastąpić Walerego Karpina. W tamtejszej Primera División zadebiutował 15 września 2002 w wygranym 3:1 meczu z Mallorcą. W Celcie spędził jednak tylko pół roku, w dodatku jako rezerwowy – nie potrafił zaadaptować się w nowym środowisku i został uznany za rozczarowanie transferowe.

Bezpośrednio po powrocie do River Plate, Coudet wywalczył swój czwarty tytuł mistrza Argentyny – w sezonie Clausura 2003, a w tym samym roku dotarł również do finału rozgrywek Copa Sudamericana. Piąte i zarazem ostatnie mistrzostwo kraju osiągnął w sezonie Clausura 2004, będące zarazem uwieńczeniem jego pięcioletniego (z półroczną przerwą w Hiszpanii) pobytu w River. Został zapamiętany jako ważny gracz jednej z bardziej utytułowanych drużyn w historii klubu, współtworząc ją między innymi z Javierem Saviolą, Javierem Mascherano, Lucho Gonzálezem, Fernando Cavenaghim czy Arielem Ortegą. W lipcu 2004 wrócił do Rosario Central, tym razem nie potrafił jednak nawiązać do sukcesów odnoszonych w poprzednich zespołach. Po upływie sześciu miesięcy po raz drugi w karierze – na zasadzie rocznego wypożyczenia – przeniósł się do San Lorenzo de Almagro, gdzie również nie odniósł większych osiągnięć.

Wiosną 2007 Coudet został piłkarzem meksykańskiego klubu San Luis FC z siedzibą w San Luis Potosí. W meksykańskiej Primera División zadebiutował 21 stycznia 2007 w przegranym 1:4 pojedynku z Américą. Szybko wywalczył sobie niepodważalną pozycję w wyjściowej jedenastce, premierowego gola zdobywając 11 sierpnia 2008 w wygranym 3:2 spotkaniu z Necaxą. Z San Luis plasował się jednak wyłącznie w środku tabeli. W styczniu 2009 udał się na sześciomiesięczne wypożyczenie do ekipy Club Necaxa z miasta Aguascalientes, której jednak nie zdołał uchronić przed spadkiem do drugiej ligi meksykańskiej. Po relegacji spędził jeszcze pół roku w San Luis, po czym powrócił do ojczyzny, gdzie przez sześć miesięcy grał – jako rezerwowy – na wypożyczeniu w Colónie Santa Fe.

W lipcu 2010 Coudet podpisał kontrakt z amerykańskim Philadelphia Union, w którego barwach 31 lipca w zremisowanej 1:1 konfrontacji z New England Revolution zadebiutował w Major League Soccer. W ekipie prowadzonej przez Piotra Nowaka występował ze średnim skutkiem przez pół roku, po czym w marcu 2011 zasilił ekipę z drugiego szczebla rozgrywek – Fort Lauderdale Strikers. Tam w sezonie 2011 jako podstawowy pomocnik dotarł do finału rozgrywek North American Soccer League, a bezpośrednio po tym w wieku 37 lat zakończył piłkarską karierę.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery Coudet rozpoczął pracę w roli szkoleniowca, w styczniu 2015 obejmując swój były klub Rosario Central. Jego pierwsza praca trenerska okazała się sporym sukcesem – podczas swojego dwuletniego pobytu w Central dwa razy z rzędu dotarł do finału pucharu Argentyny – Copa Argentina (2015 i 2016), przegrywając w nich z krajowymi gigantami (odpowiednio Boca Juniors i River Plate). Powyżej oczekiwań jego podopieczni spisywali się również w lidze, zajmując kolejno trzecią i siódmą lokatę w tabeli. W grudniu 2016 zrezygnował z posady trenera Central. Pięć miesięcy później powrócił do Meksyku, w maju 2017 zostając szkoleniowcem tamtejszego Club Tijuana. Prowadził go ze średnim powodzeniem do października, po czym zrezygnował ze stanowiska wobec zaległości płacowych.

Bibliografia

  • Eduardo Coudet, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
  • E. Coudet, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-03] .
  • p
  • d
  • e
Kariera szkoleniowa
  • p
  • d
  • e
  • Hirschl (1939–40)
  • Palomini (1941–45)
  • Orth (1945)
  • Rivas (1945)
  • Roca (1946)
  • Rivas (1946)
  • Indaco (1946)
  • Palomini (1947)
  • Rivas (1947–48)
  • Lecea (1948–54)
  • Fogel (1955–56)
  • Diaz (1957)
  • Piotto (1958–59)
  • Mas (1959)
  • Fonda (1960)
  • Lúpiz (1960–61)
  • Piotto (1961)
  • Lúpiz (1961)
  • Lopes (1962–63)
  • D’Amico (1964–65)
  • Bagnulo (1965)
  • Casullo (1965)
  • Giudice (1966)
  • Minni (1966–67)
  • Ignomiriello (1967–69)
  • Erauzquin (1969)
  • Sívori (1969–70)
  • Zof (1970–71)
  • Griguol (1971)
  • Labruna (1971)
  • Griguol (1971)
  • Labruna (1971–72)
  • Zof (1972–73)
  • Griguol (1973–75)
  • Erauzquin (1975)
  • De León (1975)
  • Erauzquin (1975)
  • De León (1975)
  • Silvero (1976)
  • Erauzquin (1976)
  • Basile (1976)
  • Griguol (1977–78)
  • Zof (1979)
  • Saporiti (1980)
  • Zof (1980)
  • Manfredi (1980)
  • Zof (1980–82)
  • Pascuttini (1982)
  • Zof (1982)
  • Pascuttini (1982)
  • Palma (1982)
  • Rodríguez (1983)
  • Palma (1983)
  • Pascuttini (1984)
  • Volken (1984)
  • Malleo (1984)
  • López (1984)
  • Zof (1986–87)
  • Manfredi (1987)
  • Zof (1987–90)
  • Aimar (1991)
  • Zof (1991)
  • Solari (1992)
  • Aimar (1992)
  • Malleo (1992)
  • Cantatore (1993)
  • Marchetta (1993–95)
  • E. Fernández (1995)
  • Manfredi (1995)
  • Zof (1995)
  • Manfredi (1995)
  • Zof (1996–97)
  • Russo (1997–98)
  • Bauza (1998–2001)
  • López (2001)
  • Teglia (2001–02)
  • Menotti (2002)
  • Russo (2002–04)
  • Galloni (2004[A])
  • Púa (2004)
  • Zof (2004–2005)
  • Cuffaro Russo (2005)
  • Zof (2005–06)
  • Galloni (2006[A])
  • Astrada (2006)
  • Gorosito (2006–07)
  • Riquelme (2007[A])
  • Ischia (2007)
  • Galloni (2007)
  • Madelón (2007–08)
  • Sánchez (2008)
  • Alfaro (2008–09)
  • Merlo (2009)
  • Russo (2009)
  • Cuffaro Russo (2009–10)
  • Madelón (2010)
  • Merlo (2010)
  • Rivoira (2010–11)
  • Palma (2011)
  • Lanzidei (2011)
  • Pizzi (2011–12)
  • Russo (2012–14)
  • Galloni (2014)
  • Coudet (2015–16)
  • Montero (2017)
  • L. Fernández (2017–18)
  • Chamot (2018[A])
  • Bauza (2018–19)
  • Ferrari (2019[A])
  • Cocca (2019–20)
  • González (2020–22)
  • Somoza (2022)
  • Tévez (2022)
  • Russo (od 2023)
  1. a b c d e tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  1. a b c d e f tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  1. a b c d e f g h i j k tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  • Poppe Leão (1909)
  • C. Kluwe (1910–15)
  • Carvalho (1910–15)
  • R. Kluwe (1916)
  • Alves (1917)
  • Cunha (1918)
  • C. Kluwe (1919–21)
  • Godolfim (1922)
  • Araújo (1923)
  • De Lorenzi (1923)
  • Pacheco (1924)
  • R. Kluwe (1925)
  • Sales (1926)
  • Arreguy (1926)
  • Mendonça (1927)
  • Correa Lima (1928)
  • Travassos (1929)
  • Ryff (1929)
  • Genta (1930)
  • De Lorenzi (1931)
  • Genta (1932)
  • Ryff (1933–34)
  • de Abreu (1934–35)
  • Parrot (1935)
  • Souto Mayor (1936)
  • Travassos Souto (1936)
  • Souza Neto (1937)
  • Fernandes Bouças (1937)
  • Goldenberg (1937)
  • Fernandes Bouças (1938)
  • Torriani (1939)
  • Azevedo e Sousa (1940)
  • Simões (1940)
  • Bocorni (1941)
  • Diez (1942)
  • de Abreu (1942)
  • Cavedini (1942)
  • da Silva (1943)
  • Bocorni (1943)
  • Cavedini (1944)
  • Britto (1945)
  • Letona (1946)
  • Volante (1946–48)
  • Magno (1949)
  • Cavedini (1949)
  • Alfeu (1949–50)
  • González (1950)
  • Teté (1951–57)
  • Leal (1957)
  • Francisco (1958)
  • Engelke (1958)
  • Rodrigues (1959)
  • Pirillo (1959)
  • Teté (1960)
  • Noronha (1960)
  • J. C. Cunha (1960–61)
  • Torres (1961)
  • Froner (1962)
  • Figueiró (1962)
  • Noronha (1963)
  • J. C. Cunha (1963)
  • Brunelli (1963)
  • Mendes Ribeiro (1963)
  • J. C. Cunha (1963)
  • Torres (1964)
  • Reis (1965)
  • Larry (1965)
  • Almeida (1966)
  • Magno (1966)
  • Mendes Ribeiro (1966)
  • Torres (1967)
  • Figueiró (1967)
  • Foguinho (1968)
  • D. Menezes (1968–71)
  • Sani (1971–74)
  • Minelli (1974–76)
  • Castilho (1977)
  • Gainete (1977–78)
  • C. Duarte (1978–79)
  • Zé Duarte (1979)
  • Andrade (1979–80)
  • Juliato (1981)
  • C. Duarte (1981)
  • Guedes (1982–83)
  • Sani (1983–84)
  • Gonçalves (1984–85)
  • Cavalheiro (1986–87)
  • Andrade (1987)
  • Gainete (1988)
  • Chiquinho (1988)
  • Braga (1988–89)
  • Carpegiani (1989)
  • C. Duarte (1989)
  • Bráulio (1989)
  • Carbone (1989)
  • Guedes (1990)
  • Culpi (1990)
  • Espinosa (1990)
  • Bianchini (1990)
  • Andrade (1990–91)
  • Braga (1991)
  • C. Duarte (1991)
  • Lopes (1992)
  • Andrade (1993)
  • Falcão (1993)
  • Cardoso (1994)
  • C. Duarte (1994–95)
  • Braga (1995)
  • Rocha (1996)
  • Baptista (1996)
  • Figueroa (1996)
  • Roth (1997–98)
  • Cassiá (1998)
  • Gonçalves (1998)
  • Autuori (1999)
  • Louruz (1999)
  • Leão (1999)
  • Zé Mario (2000–01)
  • C. Duarte (2001)
  • Parreira (2001)
  • Wortmann (2002)
  • Ferreira (2002)
  • Roth (2002)
  • C. Duarte (2002)
  • Ramalho (2003)
  • Sandri (2004)
  • Santana (2004)
  • Ramalho (2004–05)
  • Braga (2006–07)
  • Gallo (2007)
  • Braga (2007–08)
  • Ferreira (2008)
  • Tite (2008–09)
  • Mário Sérgio (2009)
  • Fossati (2010)
  • Roth (2010–11)
  • Falcão (2011)
  • Loss (2011)
  • Dorival Jr. (2011–12)
  • Fernandão (2012)
  • Loss (2012[A])
  • Dunga (2013)
  • Clemer (2013)
  • Braga (2014)
  • Aguirre (2014)
  • Hellmann (2015[A])
  • Argel (2015–16)
  • Falcão (2016)
  • Roth (2016)
  • Lisca (2016)
  • Antônio Carlos (2017)
  • Ferreira (2017)
  • Hellmann (2017–19)
  • Colbachini (2019[A])
  • Zé Ricardo (2019)
  • Coudet (2020)
  • Braga (2020–21)
  • Ramírez (2021)
  • Loss (2021[A])
  • Aguirre (2021)
  • Medina (2022)
  • C. de Almeida (2022[A])
  • M. Menezes (2022–23)
  • Coudet (od 2023)
  1. a b c d e tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  1. a b c d e f g h i j k l m tymczasowo