Donato Raffaele Sbarretti

Donato Raffaele Sbarretti Tazza

Kardynał biskup

Respice stellam voca mariam

Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1856
Montefranco

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1939
Rzym

Sekretarz Świętego Oficjum

Okres sprawowania

1930–1939

Arcybiskup Hawany

Okres sprawowania

1900–1901

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

12 kwietnia 1879

Nominacja biskupia

9 stycznia 1900

Sakra biskupia

4 lutego 1900

Kreacja kardynalska

4 grudnia 1916
Benedykt XV

Kościół tytularny

biskup Sabina e Poggio Mirteto

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

4 lutego 1900

Konsekrator

Sebastiano Martinelli

Współkonsekratorzy

Alfred Allen Paul Curtis
John James Joseph Monaghan

Konsekrowani biskupi
Edward Joseph McCarthy	9 września 1906
Lorenzo Lauri	21 stycznia 1917
Giuseppe di Girolamo	27 czerwca 1920
Domenico del Buono	27 czerwca 1920
Valerio Valeri	28 października 1927
Federico Emanuel	19 maja 1929
Domenico Ettorre	14 stycznia 1937

Współkonsekrowani biskupi
Pietro Pacifici	27 października 1912
Basilio Pompilj	11 maja 1913
Charles Warren Currier	6 lipca 1913
Giuseppe Vizzini	14 września 1913
Rodolfo Caroli	19 października 1913
Enrico Gasparri	12 grudnia 1915
Francesco Cherubini	12 grudnia 1915
Tito Trocchi	12 grudnia 1915

Donato Raffaele Sbarretti Tazza (ur. 12 listopada 1856 w Montefranco, zm. 1 kwietnia 1939 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Życiorys

Jego stryjem był kardynał Enea Sbarretti. Pochodził z rodziny właścicieli ziemskich. Ukończył seminarium w Spoleto, a także Seminarium "S. Apolinare" w Rzymie (doktoraty z teologii i utroque iure). Święcenia kapłańskie otrzymał 12 kwietnia 1879 w Rzymie z rąk kardynała Raffaele Monaco La Valletta. Pracował duszpastersko w Spoleto, był też minutantem w Kongregacji Rozkrzewiania Wiary (sekcja dotycząca spraw Amerykańskich). Od 1885 był profesorem na Ateneum "De Propaganda Fide", a także członkiem Sekretariatu Stanu. W latach 1893-1900 audytor delegacji apostolskiej do USA. Prywatny szambelan supernumerariusz od 1895.

9 stycznia 1900 otrzymał nominację na biskupa San Cristóbal de La Habana na Kubie. Konsekrował go w Waszyngtonie Apostolski Delegat do USA Sebastiano Martinelli. We wrześniu następnego roku został delegatem na Filipiny i arcybiskupem tytularnym Gortina. Miał za zadanie rozwiązać problem schizmatyckiego Iglesia Filipina Independiente założonego przez księdza Gregorio Aglipay. Amerykański rząd, chcąc wynegocjować rozwiązanie problemów Kościoła lokalnego bezpośrednio ze Stolicą Apostolską, ogłosił go persona non grata i Sbarretti nigdy nie udał się na Filipiny. W grudniu 1902, jako tytularny arcybiskup Efezu został delegatem apostolskim do Kanady. W 1910 przywiózł do Rzymu dekrety z Pierwszego Plenarnego Synodu w Quebec. Nigdy już nie powrócił do Kanady. Oficjalna rezygnacja z funkcji delegata miała miejsce w listopadzie tego samego roku. Został sekretarzem Świętej Kongregacji ds. Zakonów, a w czerwcu 1914 asesorem w Świętym Oficjum.

Na konsystorzu z grudnia 1916 otrzymał kapelusz kardynalski z tytułem prezbitera San Silvestro in Capite. W 1919 został prefektem Świętej Kongregacji Soboru Trydenckiego. Brał udział w konklawe 1922 i 1939 roku. Był legatem na synody plenarne w Molfetta i Loreto w 1928. W tym samym roku podniesiony do rangi kardynała biskupa Sabina e Poggio Mirteto. Od 4 lipca 1930, do śmierci, piastował urząd sekretarza Świętego Oficjum. Konsekrował dwóch przyszłych kardynałów: Lorenzo Lauri i Valerio Valeri.

Bibliografia

Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)].
Catholic-Hierarchy

Sekretarze Świętego Oficjum

Wielcy Inkwizytorzy	Antonio Michele Ghisleri (1558–1566) Scipione Rebiba (1573–1577) Giacomo Savelli (1577–1587)
Kardynałowie sekretarze	Giulio Antonio Santori (1586–1602) Camillo Borghese (1602–1605) Pompeo Arrigoni (1605–1616) Giovanni Garzia Millini (1616–1629) Antonio Marcello Barberini (1629–1633) Francesco Barberini (1633–1679) Cesare Facchinetti (1679–1683) Alderano Cibo (1683–1700) Galeazzo Marescotti (1700–1713) Fabrizio Spada (1713–1717) Nicolò Acciaioli (1717–1719) Francesco del Giudice (1719–1725) Fabrizio Paolucci (1725–1726) Pietro Ottoboni (1726–1740) Tommaso Ruffo (1740–1753) Neri Maria Corsini (1753–1770) Giovanni Francesco Stoppani (1770–1774) Luigi Maria Torregiani (1775–1777) Carlo Rezzonico (1777–1799) Leonardo Antonelli (1800–1811) Giulio Maria della Somaglia (1814–1830) Bartolomeo Pacca (1830–1844) Vincenzo Macchi (1844–1860) Costantino Patrizi Naro (1860–1876) Prospero Caterini (1876–1881) Antonio Maria Panebianco (1882–1883) Luigi Maria Bilio (1883–1884) Raffaele Monaco La Valletta (1884–1896) Lucido Maria Parocchi (1896–1903) Serafino Vannutelli (1903–1908) Mariano Rampolla del Tindaro (1908–1913) Domenico Ferrata (1914) Rafael Merry del Val y Zulueta (1914–1930) Donato Raffaele Sbarretti (1930–1939) Francesco Marchetti Selvaggiani (1939–1951) Giuseppe Pizzardo (1951–1959) Alfredo Ottaviani (1959–1965)

Wielcy Inkwizytorzy

Antonio Michele Ghisleri (1558–1566)
Scipione Rebiba (1573–1577)
Giacomo Savelli (1577–1587)

Kardynałowie sekretarze

Giulio Antonio Santori (1586–1602)
Camillo Borghese (1602–1605)
Pompeo Arrigoni (1605–1616)
Giovanni Garzia Millini (1616–1629)
Antonio Marcello Barberini (1629–1633)
Francesco Barberini (1633–1679)
Cesare Facchinetti (1679–1683)
Alderano Cibo (1683–1700)
Galeazzo Marescotti (1700–1713)
Fabrizio Spada (1713–1717)
Nicolò Acciaioli (1717–1719)
Francesco del Giudice (1719–1725)
Fabrizio Paolucci (1725–1726)
Pietro Ottoboni (1726–1740)
Tommaso Ruffo (1740–1753)
Neri Maria Corsini (1753–1770)
Giovanni Francesco Stoppani (1770–1774)
Luigi Maria Torregiani (1775–1777)
Carlo Rezzonico (1777–1799)
Leonardo Antonelli (1800–1811)
Giulio Maria della Somaglia (1814–1830)
Bartolomeo Pacca (1830–1844)
Vincenzo Macchi (1844–1860)
Costantino Patrizi Naro (1860–1876)
Prospero Caterini (1876–1881)
Antonio Maria Panebianco (1882–1883)
Luigi Maria Bilio (1883–1884)
Raffaele Monaco La Valletta (1884–1896)
Lucido Maria Parocchi (1896–1903)
Serafino Vannutelli (1903–1908)
Mariano Rampolla del Tindaro (1908–1913)
Domenico Ferrata (1914)
Rafael Merry del Val y Zulueta (1914–1930)
Donato Raffaele Sbarretti (1930–1939)
Francesco Marchetti Selvaggiani (1939–1951)
Giuseppe Pizzardo (1951–1959)
Alfredo Ottaviani (1959–1965)

Prefekci Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego

Prefekci	José de Calasanz Vives y Tuto (1908–1913) Ottavio Cagiano de Azevedo (1913–1915) Domenico Serafini 1916 Diomede Falconio (1916–1917) Giulio Tonti (1917–1918) Raffaele Scapinelli di Léguigno (1918–1920) Teodoro Valfré di Bonzo (1920–1922) Camillo Laurenti (1922–1928) Alexis-Henri-Marie Lépicier (1928–1935) Vincenzo Lapuma (1935–1943) Luigi Lavitrano (1945–1950) Clemente Micara (1950–1953) Valerio Valeri (1953–1963) Ildebrando Antoniutti (1963–1973) Arturo Tabera Araoz (1973–1975) Eduardo Francisco Pironio, proprefekt (1975–1976); prefekt (1976–1984) Jean Jérôme Hamer, proprefekt (1984–1985); prefekt (1985–1992) Eduardo Martínez Somalo (1992–2004) Franc Rodé (2004–2011) João Braz de Aviz (od 2011)
Sekretarze	Donato Raffaele Sbarretti (1910–1916) Adolfo Turchi (1916–1918) Mauro Serafini (1918–1925) Vincenzo Lapuma (1925–1935) Luca Ermenegildo Pasetto (1935–1950) Arcadio María Larraona (1950–1959) Paul-Pierre Philippe (1959–1967) Antonio Mauro (1967–1969) Edward Louis Heston (1969–1971) Paul Augustin Mayer (1971–1984) Vincenzo Fagiolo (1984–1990) Francisco Javier Errázuriz Ossa (1990–1996) Piergiorgio Silvano Nesti (1996–2006) Gianfranco Gardin (2006–2009) Joseph Tobin (2010–2012) José Rodríguez Carballo (od 2013)

Prefekci

José de Calasanz Vives y Tuto (1908–1913)
Ottavio Cagiano de Azevedo (1913–1915)
Domenico Serafini 1916
Diomede Falconio (1916–1917)
Giulio Tonti (1917–1918)
Raffaele Scapinelli di Léguigno (1918–1920)
Teodoro Valfré di Bonzo (1920–1922)
Camillo Laurenti (1922–1928)
Alexis-Henri-Marie Lépicier (1928–1935)
Vincenzo Lapuma (1935–1943)
Luigi Lavitrano (1945–1950)
Clemente Micara (1950–1953)
Valerio Valeri (1953–1963)
Ildebrando Antoniutti (1963–1973)
Arturo Tabera Araoz (1973–1975)
Eduardo Francisco Pironio, proprefekt (1975–1976); prefekt (1976–1984)
Jean Jérôme Hamer, proprefekt (1984–1985); prefekt (1985–1992)
Eduardo Martínez Somalo (1992–2004)
Franc Rodé (2004–2011)
João Braz de Aviz (od 2011)

Sekretarze

Donato Raffaele Sbarretti (1910–1916)
Adolfo Turchi (1916–1918)
Mauro Serafini (1918–1925)
Vincenzo Lapuma (1925–1935)
Luca Ermenegildo Pasetto (1935–1950)
Arcadio María Larraona (1950–1959)
Paul-Pierre Philippe (1959–1967)
Antonio Mauro (1967–1969)
Edward Louis Heston (1969–1971)
Paul Augustin Mayer (1971–1984)
Vincenzo Fagiolo (1984–1990)
Francisco Javier Errázuriz Ossa (1990–1996)
Piergiorgio Silvano Nesti (1996–2006)
Gianfranco Gardin (2006–2009)
Joseph Tobin (2010–2012)
José Rodríguez Carballo (od 2013)

Prefekci Dykasterii ds. Duchowieństwa

Prefekci Kongregacji Soborowej	Giovanni Girolamo Morone (1564–1575) Francesco Alciati (1575–1580) Antonio Carafa (1580–1591) Girolamo Mattei (1591–1603) Paolo Emilio Zacchia (1603–1605) Francesco Maria Bourbon del Monte (1606–1607) Girolamo Pamphili (1607–1610) Pompeo Arrigoni (1610–1616) Orazio Lancellotti (1616–1620) Roberto Ubaldini (1621–1623) Cosimo de Torres (1623–1626) Bonifacio Bevilacqua (1626–1627) Roberto Ubaldini (1627–1635) Fabrizio Verospi (1636–1639) Giovanni Battista Pamphilj (1639–1644) Francesco Cennini de’ Salamandri (1644–1645) Pietro Luigi Carafa (1645–1655) Francesco Paolucci (1657–1661) Giulio Cesare Sacchetti (1661–1663) Angelo Celsi (1664–1671) Paluzzo Paluzzi-Altieri (1671–1673 proprefekt) Vincenzo Maria Orsini (1673–1675) Federico Baldeschi Colonna (1675–1691) Galeazzo Marescotti (1691–1696 proprefekt) Giuseppe Sacripante (1696–1700) Bandino Panciatici (1700–1718) Pier Marcellino Corradini (1718–1721) Curzio Origo (1721–1737) Antonio Saverio Gentili (1737–1753) Mario Millini (1753–1756) Giuseppe Spinelli (1756–1757 proprefekt) Giovanni Giacomo Millo (1756–1757) Clemente Argenvilliers (1757–1758) Ferdinando Maria de Rossi (1759–1775) Carlo Vittorio Amadeo della Lanze (1775–1784) Guglielmo Pallotta (1785–1795) Tommaso Antici (1795–1798) Filippo Carandini (1800–1810) Giulio Gabrielli (1814–1820) Emmanuele de Gregorio (1820–1834) Vincenzo Macchi (1834–1841) Paolo Polidori (1841–1847) Pietro Ostini (1847–1849) Angelo Mai (1851–1853) Antonio Maria Cagiano de Azevedo (1853–1860) Prospero Caterini (1860–1881) Lorenzo Nina (1881–1885) Luigi Serafini (1885–1893) Angelo Di Pietro (1893–1902) Vincenzo Vannutelli (1902–1908) Casimiro Gennari (1908–1914) Francesco di Paola Cassetta (1914–1919) Donato Raffaele Sbarretti (1919–1930) Giulio Serafini (1930–1938) Luigi Maglione (1938–1939) Francesco Marmaggi (1939–1949) Giuseppe Bruno (1949–1954) Pietro Ciriaci (1954–1966)
Prefekci Kongregacji ds. Duchowieństwa	Jean Villot (1967–1969) John Joseph Wright (1969–1979) Silvio Oddi (1979–1986) Antonio Innocenti (1986–1991) José Tomás Sánchez (1991–1996) Darío Castrillón Hoyos (1996–1998 proprefekt) Darío Castrillón Hoyos (1998–2006) Cláudio Hummes (2006–2010) Mauro Piacenza (2010–2013) Beniamino Stella (2013–2021) Lazarus You Heung-sik (2021–2022)
Prefekci Dykasterii ds. Duchowieństwa	Lazarus You Heung-sik (od 2022)