Dominik Savio
| wyznawca | |||
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 2 kwietnia 1842 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 9 marca 1857 | ||
| Czczony przez | |||
| Beatyfikacja | 5 marca 1950 | ||
| Kanonizacja | 12 czerwca 1954 | ||
| Wspomnienie | 9 marca, także 5 maja | ||
| Atrybuty | lilia, krzyż w dłoni[1] | ||
| Patron | dzieci i młodzieży, ministrantów, matek w stanie błogosławionym (szczególnie w ciąży zagrożonej) oraz małżeństw starających się o potomstwo. | ||
| Szczególne miejsca kultu | Bazylika Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w pobliżu relikwii św. Jana Bosko. | ||
| |||
| |||
Dominik Savio (ur. 2 kwietnia 1842 w Riva di Chieri w okolicy Turynu, zm. 9 marca 1857 w Mondonio) – święty Kościoła katolickiego.
Życiorys
Dominik Savio został ochrzczony w dniu narodzin, w Riva Di Chieri. Jego rodzicami byli: Karol Savio – rzemieślnik i Brygida Gajato – wiejska krawcowa. Niebawem ojciec wraz z rodziną przeniósł się do wioski Murialdo. Dominik uczęszczał do szkółki prowadzonej przez miejscowego proboszcza, a potem do szkoły w Castelnuovo d'Asti. Już w wieku 5 lat służył do Mszy Świętej. Znaczna odległość do kościoła oraz trudne warunki pogodowe nie przeszkadzały mu w posłudze oraz modlitwie. Zapytany czy nie boi się chodzić sam tak daleko, odpowiedział:
„Nie jestem sam. Jest ze mną Najświętsza Maria Panna i mój Anioł Stróż.”
Dnia 8 kwietnia 1849 w Wielkanoc przyjął pierwszą komunię. Ze strony księdza proboszcza był to akt odwagi, gdyż w owych czasach panowało przekonanie, że do sakramentów pokuty i ołtarza należy dopuszczać w wieku znacznie późniejszym.
Dominik Savio pewnego dnia po generalnej spowiedzi i po komunii napisał akt ofiarowania się Matce Bożej Niepokalanej i złożył go na jej ołtarzu:
„Maryjo, ofiaruję Ci swoje serce. Spraw, aby zawsze było twoim. Jezu i Maryjo bądźcie zawsze moimi przyjaciółmi. Błagam Was, abym raczej umarł, niż bym miał przez nieszczęście popełnić choć jeden grzech.”
W wieku 12 lat został przyjęty przez Jana Bosko do oratorium na Valdocco. W 1856 r. wraz z kilkoma przyjaciółmi założył Towarzystwo Niepokalanej, grupę chłopców zaangażowanych w młodzieńczy apostolat dobrego przykładu. Dominik był znany w Oratorium jako osoba gorliwie praktykująca i nie zaniedbująca okazji do modlitwy. Otrzymał dar kontemplacji, ekstazy i inne nadprzyrodzone dary.
Późną jesienią 1856 roku, Dominik Savio zaczął chorować. Jan Bosko wezwał lekarza, który stwierdził bardzo zaawansowaną chorobę płuc. Kiedy Dominik żegnał Jana Bosko i kolegów, ze łzami w oczach powiedział: „Ja już tu nie wrócę.” – tak też się stało. Męczył się jeszcze kilka miesięcy. 9 marca 1857, zaopatrzony sakramentami, kiedy ojciec czytał mu modlitwy o dobrą śmierć, chłopiec zawołał: „Do widzenia, ojcze! Do widzenia! O, jakie piękne rzeczy widzę!”, po czym zmarł.
Relikwie
Relikwie świętego znajdują się w Turynie w bazylice Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w pobliżu relikwii św. Jana Bosko[2].
Patronat
Jest patronem dzieci i młodzieży, ministrantów, matek w stanie błogosławionym (szczególnie w ciąży zagrożonej) oraz małżeństw starających się o potomstwo.
Jego imię nosi wiele szkół podstawowych i ponadpodstawowych w Polsce, jak np. Collegium Gostynianum w Lublinie, czy Publiczne Liceum Ogólnokształcące Sióstr Salezjanek im. Świętego Dominika Savio w Krakowie czy Zespół Szkół Salezjańskich imienia Św. Dominika Savio w Ostródzie. Został także wybrany patronem Międzynarodowej Federacji Pueri Cantores[3].
Proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny
W 1933 papież Pius XI nazwał go „małym świętym” i „gigantem ducha”. W 1950 papież Pius XII ogłosił go błogosławionym, a 12 czerwca 1954 został kanonizowany.
Dzień obchodów
Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest w dies natalis (9 marca)[4][5], a także 5 maja (wśród Rodziny Salezjańskiej)[6].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wiesław Aleksander Niewęgłowski: Leksykon świętych. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 47. ISBN 978-83-247-0574-0.
- ↑ Patroni - Parafia Drezdenko [online], www.parafiadrezdenko.pl [dostęp 2021-05-09] .
- ↑ Impulsivo, Foederatio Internationalis Pueri Cantores [online], www.puericantores.org [dostęp 2018-02-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-24] (ang.).
- ↑ Święty Dominik Savio, zakonnik. [dostęp 2012-12-23].
- ↑ Fabio Arduino: San Domenico Savio Adolescente. 2011-03-28. [dostęp 2012-12-23]. (wł.).
- ↑ św. Dominik Savio. BoskoMedia. [dostęp 2012-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-23)].
Bibliografia
- Peregrynacja relikwii św. Dominika Savio w Polsce. dominik.salezjanie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-23)]. na stronie salezjanów
- Święty Dominik Savio, zakonnik - materiały na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 28.04.2010]
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3972684
