Decio Azzolini (1623–1689)

Decio Azzolini

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	11 kwietnia 1623 Fermo
Data i miejsce śmierci	8 czerwca 1689 Rzym
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	1667-1669
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	2 marca 1654 Innocenty X
Kościół tytularny	Sant Eustachio Santa Croce in Gerusalemme S. Mariae trans Tiberim Santa Prassede
Multimedia w Wikimedia Commons

Decio Azzolini (ur. 11 kwietnia 1623 w Fermo, zm. 8 czerwca 1689 w Rzymie^[1]) – włoski kardynał.

Życiorys

Był synem Pompeo Azoliniego i Giulii Ruffo, a także krewnym kardynała Decio Azzolini^[1]. Studiował na uniwersytecie w Fermo, gdzie uzyskał doktoraty z teologii, filozofii, prawa cywilnego i kanonicznego^[1]. Po studiach, przybył do Rzymu, gdzie został sekretarzem kardynała Giovanniego Panciroli i przyjął święcenia kapłańskie^[1]. Wkrótce potem został szambelanem honorowym Jego Świątobliwości i prosekretarzem stanu^[1]. 2 marca 1654 został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Sant Adriano al Foro, urząd ten sprawował do 1568 roku. W latach 1668-1681 kardynał diakon Sant Eustachio.^[2]. Dzięki jego umiejętnościom dyplomatycznym, wyznaczono go do powitania w Rzymie królowej Szwecji Krystyny Wazy^[1]. Od 25 czerwca 1667 do 9 grudnia 1669 pełnił rolę sekretarza stanu^[2]. 22 grudnia 1681 został podniesiony do rangi kardynała prezbitera i otrzymał kościół tytularny Santa Croce in Gerusalemme^[1]. W latach 1683-1684 był kardynałem prezbiterem Santa Maria in Trastevere, a od 1684-1689 – kardynałem prezbiterem Santa Prassede^[1]. Uczestniczył we wszystkich konklawe od momentu promocji kardynalskiej, a na trzech z nich: w 1667, 1669-1670 i 1676 był liderem frakcji "Lotny szwadron", która głosiła niezależność od mocarstw świeckich^[1].

Przypisy