Cornelis Bernardus van Niel

Cornelis Bernardus van Niel (ur. 4 listopada 1897 w Haarlemie, zm. 10 marca 1985 w Carmel) – amerykański mikrobiolog pochodzenia holenderskiego.

W 1923 ukończył studia w zakresie inżynierii chemicznej na Uniwersytecie Technicznym w Delfcie. Wykłady prowadzone przez Martinusa Beijerincka spowodowały, że zainteresował się mikrobiologią. Został asystentem Alberta Kluyvera, w 1928 uzyskał stopień doktora i podjął pracę w stacji morskiej (Hopkins Marine Station) podlegającej Uniwersytetowi Stanforda.

Prowadził badania bakterii siarkowych, które pozwoliły mu wysunąć hipotezę, że tak jak siarka u bakterii siarkowych pochodzi z H2S, tak tlen u roślin pochodzi z H2O. Odkrycie to było bardzo istotnym elementem pozwalającym na zrozumienie procesu fotosyntezy.

Wyróżnienia i nagrody

Bibliografia

  • Memorial resolution. hms.stanford.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-08)].
  • p
  • d
  • e
Laureaci National Medal of Science (lata 60. XX w.)
1962
1963
  • Luis Walter Alvarez
  • Vannevar Bush
  • Cornelis Bernardus van Niel
  • John R. Pierce
  • Norbert Wiener
1964
1965
1966
1967
  • Jesse Beams
  • Albert Francis Birch
  • Gregory Breit
  • Paul Cohen
  • Kenneth Stewart Cole
  • Louis Plack Hammett
  • Harry Harlow
  • Michael Heidelberger
  • George Bogdan Kistiakowsky
  • Edwin Herbert Land
  • Igor Iwanowitsch Sikorski
  • Alfred Sturtevant
1968
1969

  • ISNI: 0000000110198514
  • VIAF: 404048
  • LCCN: n00120799
  • GND: 102628807
  • NDL: 00524779
  • SUDOC: 118879235
  • SBN: MILV123554
  • NKC: nlk20030129612
  • NTA: 07379676X
  • BIBSYS: 6052893
  • CiNii: DA05629459
  • NUKAT: n2009128824
Identyfikatory zewnętrzne:
  • Scopus: 16528209100