Carlos Viegas Gago Coutinho
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 17 lutego 1869 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 18 lutego 1959 | ||
| Zawód, zajęcie | lotnik, oficer marynarki portugalskiej, historyk | ||
| Odznaczenia | |||
     | |||
| |||
Carlos Viegas Gago Coutinho (ur. 17 lutego 1869, zm. 18 lutego 1959) – portugalski marynarz, historyk i oficer marynarki. Urodził się w Madragoa, dzielnicy Lizbony. Jego największym osiągnięciem był pierwszy przelot nad południowym Atlantykiem w 1922 r. Jego raport z przelotu wraz z innymi dotyczącymi go dokumentami został wpisany w 2010 r. do programu Pamięć Świata[1].
W służbie portugalskiej marynarki opłynął cały świat. Między innymi był krótko porucznikiem na kanonierce „Zaire” i dowodził kanonierką „Pátria” w czasie powstania Manufahi w Timorze Portugalskim w 1910 r. Na końcu swojej kariery w marynarce osiągnął stopień admirała. Jako geodeta wytyczał granice portugalskich kolonii na Timorze, w północnej Angoli. Wraz z Sacadurą Cabralem stworzył w 1910 r. sieć geodezyjną w południowej części Mozambiku na obszarze 32 tys. km², między Ponta do Ouro a Bazaruto. W 1912 roku przeszedł pieszo kontynent afrykański z Angoli do Mozambiku, pokonując łącznie 5200 km[2].
Dał się również poznać jako historyk. Napisał wiele pozycji historycznych i geograficznych, głównie o portugalskich wyprawach odkrywczych, jak na przykład O Roteiro da Viagem de Vasco da Gama lub własną wersję Luzjadów, portugalskiego eposu narodowego[2].
Od 1898 r. zaczął pisać dzieła geograficzne o portugalskich terytoriach zamorskich, podróżując w tym okresie po Afryce. Wspólnie z Sacadurą Cabralem przeleciał w 1921 r. trasę z Lizbony do Funchalu na Maderze, zanim w 1922 r. wraz ze swym partnerem stał się sławny, po tym, gdy jako pierwsi pokonali trasę z Lizbony do Rio de Janeiro[3]. Ostatnie lata życia spędził poświęcając się znowu historii Portugalii jako narodu żeglarzy. Jego eseje z tego okresu zostały zebrane w dziele Náutica dos Descobrimentos[2].
Otrzymał wiele wyróżnień za swoją twórczość i był postrzegany w Portugalii jak mesjasz sebastianizmu w czasach, kiedy po utracie imperium kolonialnego, poczucie godności narodu żeglarzy uległo znacznej deprecjacji[4]. W uznaniu jego zasług kilka okrętów portugalskiej marynarki zostało nazwanych jego imieniem. Przykładem jest „NRP Almirante Gago Coutinho” (F473), który wziął udział w rewolucji goździków[5] i zakupiony w USA używany statek badawczy NRP Almirante Gago Coutinho (A-523)[6].
-
Gago Coutinho i Sacadura Cabral na pokładzie Lusitânii, pierwszego z trzech wodnosamolotów Fairey III podczas wyprawy w 1922 roku. -
-
Pomnik Gago Coutinho w Funchal -
Pomnik pierwszego przelotu nad południowym Atlantykiem w Mindelo na Wyspach Zielonego Przylądka
Przypisy
- ↑ First flight across the South Atlantic Ocean in 1922. [dostęp 2023-02-12]. (ang.).
- ↑ a b c COUTINHO, Carlos Viegas Gago (Lisboa, 1869 – Lisboa, 1959). [dostęp 2023-02-12]. (ang.).
- ↑ Summary of the First Southern Atlantic Crossing (1922) by the Portuguese Aviators Gago COUTINHO and Sacadura CABRAL on a Fairey-17 Single Engine Hydroplane. [dostęp 2023-02-12]. (ang.).
- ↑ Melancholia, tęsknota i saudade – czyli tożsamość narodowa Portugalczyków. [dostęp 2023-02-12]. (pol.).
- ↑ World Navies Today: Portugal. [dostęp 2023-02-12]. (ang.).
- ↑ NRP ALMIRANTE GAGO COUTINHO. [dostęp 2023-02-12]. (port.).
