Barycz (rzeka)

Barycz
Ilustracja
Dolina Baryczy
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 139 km
Powierzchnia zlewni

5 526 km²

Źródło
Miejsce pd. okolice Rososzycy
Wysokość

117 m n.p.m.

Współrzędne

51°36′32″N 18°01′47″E/51,608889 18,029722

Ujście
Recypient Odra
Miejsce

zach. okolice Wyszanowa

Wysokość

75,8 m n.p.m.

Współrzędne

51°41′11″N 16°15′07″E/51,686389 16,251944[1]

Mapa
Mapa rzeki
Dorzecze Baryczy
 Szlak
139 pd. okolice Rososzycy
117 m n.p.m.
Orla[2]
0
zach. okolice Wyszanowa
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Multimedia w Wikimedia Commons

Barycz (niem. Bartsch) – rzeka w zachodniej Polsce, prawy dopływ Odry. Ma długość 139 km, a powierzchnia jej dorzecza wynosi 5526 km².

Historia

W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił rzekę w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając jej łacińskie nazwy: Bartha fl., Barusius, Bortha[3].

Charakterystyka

Obszar źródłowy znajduje się w bagnach na południowy wschód od Ostrowa Wielkopolskiego. Tworzy go zespół krzyżujących się, bifurkujących cieków – Baryczy, Leniwej Baryczy oraz Gnilnej (Gniłej) Baryczy (dopływ Ołoboku). Płynie w kierunku zachodnim, uchodzi do Odry w okolicy Głogowa. Rzeka płynie zabagnioną doliną, z bardzo małym spadkiem (ok. 0,035%). W dolinie Baryczy znajdują się siedliska rzadkiego ptactwa wodnego. W 1996 roku utworzono Park Krajobrazowy Dolina Baryczy.

Nad Baryczą znajdują się Stawy Milickie i Stawy Przygodzickie.

Główne dopływy

  • Kuroch – prawy
  • Polska Woda – lewy
  • Brzeźnica – lewy
  • Sąsiecznica – lewy
  • Łacha – lewy
  • Orla – prawy
  • Tynica – lewy
  • Kanał Świernia – lewy
  • Śląski Rów – prawy
  • Kopanica (Rów Polski) – prawy
  • Młyńska Woda – lewy.
Najważniejsze miejscowości

Panorama ujścia

Wyszanów, ujście Baryczy do Odry
Wyszanów, ujście Baryczy do Odry

Zobacz też

Przypisy

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 6, ISBN 83-239-9607-5 .
  2. Wdrażanie Ramowej Dyrektywy Wodnej w zlewni Baryczy.
  3. Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 174. ISBN 978-83-910595-2-4.

Linki zewnętrzne

  • Serwis Doliny Baryczy
  • Dolina Baryczy – informacje turystyczne, pomysł na rodzinne wakacje
  • GND: 4350259-3
  • NKC: ge816536
  • PWN: 3874794