Asta Nielsen
 Asta Nielsen (1911) | |||
| Imię i nazwisko | Asta Sofie Amalie Nielsen | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 11 września 1881 | ||
| Data i miejsce śmierci | 24 maja 1972 | ||
| Zawód | aktorka | ||
| Współmałżonek | • Urban Gad | ||
| Lata aktywności | 1902–1936 | ||
| |||
Asta Nielsen (ur. 11 września 1881 w Kopenhadze, zm. 24 maja 1972 tamże) – duńska aktorka filmowa, gwiazda ery filmu niemego.
Życiorys
Asta Nielsen dorastała w Danii i Szwecji. Jej matka była praczką, ojciec kowalem. Zmarł, gdy Asta miała 14 lat. Już jako dziecko miała styczność z teatrem. Od 1902 roku była zatrudniona już na stałe w Kopenhadze. Jej pierwszy film, Afgrunden (Przepaść), poskutkował dla niej i dla reżysera Urbana Gada kontraktem w Niemczech na produkcję filmów. Początkowo występowała wyłącznie w filmach reżyserii jej ówczesnego męża, Urbana Gada. Najczęściej grała kobiety konfliktowe, których zachowanie nie odpowiadało zbytnio społecznym konwencjom, tak jak np. w Der fremde Vogel (1911) und Die arme Jenny (1912). Nielsen miała również talent do ról komicznych. Dowodem tego był sukces filmu Engelein (1914) przyczynił się do nakręcenia następnej części.
W roku 1916 powróciła do Danii i przyjechała ponownie do Niemiec dopiero po I wojnie światowej. Od tamtego czasu występowała głównie w ekranizacjach powieści i dramatów. W latach 1920–1922 sama nakręciła trzy filmy. Jeden z nich był ekranizacją Hamleta Shakespeare’a, w której gra księcia Danii.
Uważa się, że Asta Nielsen była pierwszą kobiecą wielką gwiazdą filmu niemego. Nigdy nie pozostawała wierna wyłącznie jednej roli: Grała zarówno załamane, cierpiące kobiety, jak i upadłe; zarówno tancerki, jak i zwykłe pracownice. Jej mowa ciała zawsze była subtelna i delikatna, ale i jednocześnie bardzo wymowna.
Gdy pojawiły się filmy dźwiękowe, jej gwiazda przygasła. Wystąpiła tylko w jednym filmie Unmögliche Liebe. Jednak nie przyniosło to jej korzyści: choć miała bardzo przyjemny głos, straciła na znaczeniu jej słynna gra min. Od tego czasu odrzucała propozycje wystąpienia w filmach. Oddała się teatrowi, a w 1946 roku wydała własną autobiografię Die schweigende Muse (Milcząca muza). W 1963 roku została wyróżniona za długoletnią i wybitną działalność w niemieckim filmie.
We wrześniu 2010 roku została upamiętniona w Alei Gwiazd w Berlinie.
Wybrana filmografia
- Przepaść (1910)
- Aniołek (1914)
- Rausch (1919)
- Hamlet (1920)
- Zatracona ulica (1925)
- Tragedia dziewczyny ulicznej (1927)
Linki zewnętrzne
- Asta Nielsen w bazie IMDb (ang.)
- Asta Nielsen w bazie Filmweb
- https://archive.is/20130415032022/http://www.fembio.org/biographie.php/frau/biographie/asta-nielsen/ (niem.)
Kontrola autorytatywna (osoba):
