Ariel Borysiuk

Ariel Borysiuk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1991
Biała Podlaska

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Hutnik Warszawa

Kariera juniorska
Lata Klub
2004–2007 TOP 54 Biała Podlaska
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2007–2012 Legia Warszawa 90 (4)
2012–2015 Kaiserslautern 44 (0)
2014 → Wołga (wyp.) 4 (0)
2014–2015 → Lechia Gdańsk (wyp.) 34 (0)
2015–2016 Lechia Gdańsk 20 (2)
2016 Legia Warszawa 13 (0)
2016–2018 Queens Park Rangers 11 (0)
2017 → Lechia Gdańsk (wyp.) 14 (1)
2018–2019 Lechia Gdańsk 17 (0)
2019 → Wisła Płock (wyp.) 12 (2)
2019 Sheriff Tyraspol 10 (1)
2020–2021 Jagiellonia Białystok 28 (1)
2021–2022 Chennaiyin FC 14 (1)
2022–2023 KF Laçi 14 (1)
2023 Chojniczanka Chojnice 8 (0)
2024– Hutnik Warszawa 0 (0)
W sumie: 333 (13)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007  Polska U-17 1 (0)
2008–2010  Polska U-19 2 (0)
2010–2011  Polska U-20 3 (0)
2009–2012  Polska U-21 14 (1)
2010–2016  Polska 12 (0)
W sumie: 32 (1)
  1. ↑ Aktualne na: 5 sierpnia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Ariel Borysiuk (ur. 29 lipca 1991 w Białej Podlaskiej) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika. Reprezentant Polski w latach 2010–2016.

Kariera klubowa

Początki i Legia Warszawa

Wychowanek UKS TOP 54 Biała Podlaska. W 2007 przeniósł się do Legii Warszawa. W kadrze I zespołu Legii oficjalnie zadebiutował w wieku 16 lat 4 miesięcy i 5 dni – 4 grudnia 2007 na Stadionie Wojska Polskiego, podczas wygranego 2:0 meczu 6. kolejki fazy grupowej Pucharu Ekstraklasy sezonu 2007/2008 przeciwko ŁKS Łódź. Stał się tym samym drugim najmłodszym – po Macieju Korzymie – piłkarzem w historii klubu, który wystąpił w oficjalnym spotkaniu.

23 lutego 2008 – mając 16 lat i 209 dni – przegranym 1:0 (0:0) wyjazdowym pojedynkiem 18. kolejki sezonu 2007/2008 z Dyskobolią Grodzisk Wielkopolski, zadebiutował w polskiej Ekstraklasie, zmieniając w 85. minucie Piotra Gizę.

19 kwietnia 2008 – licząc 16 lat 8 miesięcy i 21 dni – w 38. minucie wyjazdowego spotkania 26. kolejki sezonu 2007/2008 przeciwko Odrze Wodzisław Śląski zdobył swego premierowego ligowego gola, a tym samym pierwszą bramkę w oficjalnym meczu dla Legii, stając się jednocześnie najmłodszym strzelcem w historii klubu oraz drugim najmłodszym (po Włodzimierzu Lubańskim) w dziejach rodzimej ekstraklasy[1].

Łącznie w latach 2007–2012 rozegrał w barwach Legii Warszawa 131 spotkań, strzelając w nich 4 gole. Zdobył w tym czasie 3 Puchary i Superpuchar Polski.

1. FC Kaiserslautern

31 stycznia 2012 podpisał 4,5-letni kontrakt (ważny do czerwca 2016) z drużyną niemieckiej Bundesligi, 1. FC Kaiserslautern[2]. Zainteresowane kluby nie ujawniły kwoty odstępnego[3]. 5 lutego 2012 zadebiutował w Bundeslidze, miało to miejsce w ligowym przeciwko 1. FC Köln. Borysiuk w 35. minucie otrzymał żółtą kartkę po faulu na Mato Jajalo, zaś drugą żółtą i w konsekwencji czerwoną kartkę arbiter spotkania Wolfgang Stark pokazał Borysiukowi w 40. minucie po faulu na swoim rodaku Sławomirze Peszce[4]. Ostatecznie drużyna Kaiserslautern przegrała to spotkanie 0:1 po bramce Roshiego. W sezonie 2011/12 spadł z Kaiserslautern z Bundesligi i przez kolejne półtora sezonu występował z nim w 2. Bundeslidze.

Wołga Niżny Nowogród

30 stycznia 2014 został wypożyczony na pół roku do rosyjskiego klubu Wołga Niżny Nowogród. W Priemjer-Lidze zadebiutował 10 marca 2014 w przegranym 1:5 meczu z Amkarem Perm. Łącznie rozegrał w barwach Wołgi 4 mecze, lecz nie zdołał zapobiec spadku drużyny do drugiej ligi. Po sezonie powrócił do Kaiserslautern.

Lechia Gdańsk

W czerwcu 2014 powrócił do Polski i podpisał kontrakt z Lechią Gdańsk[5]. W tym klubie rozegrał łącznie 57 spotkań, w których zdobył 2 bramki.

Powrót do Legii

11 stycznia 2016 ponownie został piłkarzem stołecznego klubu, podpisując 3,5-letni kontrakt[6]. Borysiuk spędził w Legii pół roku i pomógł drużynie w zdobyciu krajowego dubletu – mistrzostwa i Pucharu Polski.

Queens Park Rangers

22 czerwca 2016 został piłkarzem angielskiego klubu Queens Park Rangers. Zawodnik podpisał z drugoligowcem z zachodniego Londynu 3-letni kontrakt[7]. W nowym klubie zadebiutował 23 sierpnia 2016 w wygranym 2:1 meczu 2. rundy Pucharu Ligi Angielskiej przeciwko Rochdale rozgrywanym na Loftus Road[8]. 4 dni później – 27 sierpnia 2016, podczas wygranego 1:0 spotkania z Wigan Athletic zadebiutował w Championship[9].

Powrót do Lechii

Pod koniec stycznia 2017 został wypożyczony do Lechii Gdańsk, gdzie przez pół roku rozegrał 14 spotkań, strzelając 1 gola. Po zakończeniu sezonu, powrócił do QPR i w sezonie 2017/18 rozegrał tam dwa spotkania Pucharu Ligi. 26 stycznia 2018 definitywnie powrócił do Lechii i podpisał z gdańskim klubem 3,5-letni kontrakt[10]. 3 lipca 2019 roku rozwiązał kontrakt za porozumieniem stron z Lechią Gdańsk pozostając wolnym agentem[11].

Późniejsza kariera

17 stycznia 2019 został wypożyczony z Lechii do Wisły Płock, do końca sezonu 2018/2019[12]. 29 lipca 2019 podpisał kontrakt z Sheriffem Tyraspol[13]. W lutym 2020 roku podpisał krótki czteromiesięczny kontrakt z Jagiellonią Białystok, otrzymał numer 23 na koszulce[14]. 10 sierpnia 2021 roku został zakontraktowany przez indyjski Chennaiyin FC[15]. 26 lipca 2022 roku podpisał dwuletni kontrakt z albańskim klubem KF Laçi[16]. W rundzie jesiennej sezonu 2023/2024 występował w Chojniczance Chojnice[17]. 16 stycznia 2024 został piłkarzem czwartoligowego Hutnika Warszawa[18].

Kariera reprezentacyjna

17 listopada 2010 zadebiutował w reprezentacji Polski w wygranym 3:1 meczu towarzyskim z Wybrzeżem Kości Słoniowej, zmieniając w 84. minucie Roberta Lewandowskiego.

Statystyki

Klubowe

(aktualne na dzień 29 marca 2019)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi[a] Europa[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Legia Warszawa 2007/08 I liga 8 1 4 0 6 0 – 18 1
2008/09 Ekstraklasa 18 0 4 0 3 0 2 0 27 0
2009/10 Ekstraklasa 23 0 3 0 – 4 0 30 0
2010/11 Ekstraklasa 26 2 6 0 – – 32 2
2011/12 Ekstraklasa 15 1 1 0 – 8 0 24 1
Ogólnie 90 4 18 0 9 0 14 0 131 4
1. FC Kaiserslautern 2011/12 Bundesliga 12 0 – – – 12 0
2012/13 2. Fußball-Bundesliga 28 0 1 0 – – 29 0
2013/14 2. Fußball-Bundesliga 4 0 – – – 4 0
Ogólnie 44 0 1 0 0 0 0 0 45 0
Wołga (wyp.) 2013/14 Priemjer-Liga 4 0 – – – 4 0
Lechia Gdańsk (wyp.) 2014/15 Ekstraklasa 34 0 1 0 – – 35 0
Lechia Gdańsk 2015/16 Ekstraklasa 20 2 2 0 – – 22 2
Legia Warszawa 2015/16 Ekstraklasa 13 0 2 0 – – 15 0
Queens Park Rangers 2016/17 Championship 11 0 – 1 0 – 12 0
Lechia Gdańsk (wyp.) 2016/17 Ekstraklasa 14 1 – – – 14 1
Queens Park Rangers 2017/18 Championship – – 2 0 – 2 0
Lechia Gdańsk 2017/18 Ekstraklasa 12 0 – – – 12 0
2018/19 Ekstraklasa 5 0 – – – 5 0
Ogólnie 17 0 0 0 0 0 0 0 17 0
Wisła Płock (wyp.) 2018/19 Ekstraklasa 5 1 – – – 5 1
Ogólnie w karierze 252 8 24 0 12 0 14 0 302 8

Reprezentacyjne

(aktualne na dzień 25 lutego 2017)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Polska
2010 2 0
2011 1 0
2012 5 0
2013 1 0
2015 2 0
2016 1 0
Ogólnie 12 0
Mecze i gole w reprezentacji
Lp. Data Miasto Przeciwnik Gol Wynik Rozgrywki
1. 17.11.2010 Poznań  Wybrzeże Kości Słoniowej
3:1
 towarzyski
2. 10.12.2010 Antalya  Bośnia i Hercegowina
2:2
 towarzyski
3. 06.02.2011 Vila Real de Santo António  Mołdawia
1:0
 towarzyski
4. 15.08.2012 Tallinn  Estonia
0:1
 towarzyski
5. 07.09.2012 Podgorica  Czarnogóra
2:2
 el. MŚ 2014
6. 11.09.2012 Wrocław  Mołdawia
2:0
 el. MŚ 2014
7. 12.10.2012 Warszawa  Południowa Afryka
1:0
 towarzyski
8. 17.10.2012 Warszawa  Anglia
1:1
 el. MŚ 2014
9. 04.06.2013 Kraków  Liechtenstein
2:0
 towarzyski
10. 16.06.2015 Gdańsk  Grecja
0:0
 towarzyski
11. 17.11.2015 Wrocław  Czechy
3:1
 towarzyski
12. 23.03.2016 Poznań  Serbia
1:0
 towarzyski

Sukcesy

Sheriff Tyraspol

Legia Warszawa

Życie prywatne

9 czerwca 2017 poślubił swoją długoletnią partnerkę – Paulinę Piotrowską[19].

Uwagi

  1. ↑ Uwzględniono: Puchar Ekstraklasy – 9 (0), Puchar Ligi Angielskiej – 3 (0)
  2. ↑ Uwzględniono: Liga Europy UEFA – 14 (0)

Przypisy

  1. ↑ Borysiuk starszy tylko od Lubańskiego, Sport. Dodatek do Gazety Wyborczej z dnia 21 kwietnia 2008, nr 16 (571), s. 3, ISSN 1232-1737
  2. ↑ Bundesliga. Borysiuk podpisał kontrakt z Kaiserslautern. sport.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
  3. ↑ Ariel Borysiuk wechselt zum FCK. fck.de. [dostęp 2012-01-31]. (niem.).
  4. ↑ Czerwony debiut Borysiuka. (pol.).
  5. ↑ Ariel Borysiuk, Adam Dźwigała i Diogo Ribeiro podpisali kontrakty z Lechią. sport.pl, 2014-06-20. [dostęp 2014-06-20].
  6. ↑ Ariel Borysiuk wraca do Legii!. Legia Warszawa, 2016-01-11. [dostęp 2016-01-11].
  7. ↑ QPRFC, QPR have completed the signing of Poland international Ariel Borysiuk [online], www.qpr.co.uk [dostęp 2016-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-22] .
  8. ↑ MaciejM. Kusina MaciejM., Ariel Borysiuk zadebiutował w QPR [online], www.90minut.pl [dostęp 2016-10-16] .
  9. ↑ Ariel Borysiuk, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów : 2016/2017) [dostęp 2016-10-16] .
  10. ↑ Strona oficjalna – Lechia Gdańsk – Lechia.pl [online], lechia.pl [dostęp 2018-01-26]  (pol.).
  11. ↑ Ariel Borysiuk rozwiązał kontrakt z Lechią. 90minut.pl, 2019-07-03. [dostęp 2019-07-29]. (pol.).
  12. ↑ Ariel Borysiuk wypożyczony do Wisły Płock [online], www.90minut.pl, 17 stycznia 2019 [dostęp 2022-07-27] .
  13. ↑ Добро пожаловать, Ариэль. fc-sheriff.com, 2019-07-29. [dostęp 2019-07-29]. (ros.).
  14. ↑ Transfery. Ariel Borysiuk piłkarzem Jagiellonii Białystok. poranny.pl, 2020-02-13. [dostęp 2020-02-14]. (pol.).
  15. ↑ Chennaiyin FC sign experienced Polish midfielder Ariel Borysiuk [online], Official Chennaiyin FC Website, 10 sierpnia 2021 [dostęp 2022-07-27]  (ang.).
  16. ↑ Ariel Borysiuk piłkarzem KF Laçi [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-07-27] .
  17. ↑ Ariel Borysiuk odchodzi z Chojniczanki [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-01-17] .
  18. ↑ Ariel Borysiuk w Hutniku Warszawa [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-01-17] .
  19. ↑ Ariel Borysiuk nie został powołany przez Adama Nawałkę na mecz z Rumunami bo w piątek wziął ślub!. jastrzabpost.pl. [dostęp 2017-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-25)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Ariel Borysiuk w bazie 90minut.pl
  • Ariel Borysiuk, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
  • Ariel Borysiuk w bazie National Football Teams (ang.)