Anomalia mimośrodowa

Przedstawienie geometryczne anomalii prawdziwej θ {\displaystyle \theta } i mimośrodowej E . {\displaystyle E.} Anomalia średnia M {\displaystyle M} wyobrażona jest jako kąt opisujący położenie fikcyjnego punktu y , {\displaystyle y,} poruszającego się ze stałą prędkością kątową po okręgu opisanym na orbicie

Anomalia mimośrodowa E {\displaystyle E} – parametr opisujący ruch ciała po orbicie keplerowskiej, zdefiniowany jako kąt pomiędzy odcinkiem łączącym geometryczny środek orbity z perycentrum a odcinkiem łączącym geometryczny środek orbity z punktem wyznaczonym przez przecięcie prostej prostopadłej do linii apsyd, przechodzącej przez ciało i okręgu opisanego na orbicie.

Anomalia mimośrodowa wiąże się z anomalią średnią M {\displaystyle M} przez równanie Keplera:

M = E − e ⋅ sin ⁡ E , {\displaystyle M=E-e\cdot \sin E,}

gdzie e {\displaystyle e} oznacza mimośród,

oraz z anomalią prawdziwą θ {\displaystyle \theta } poprzez zależność:

tg ⁡ E 2 = 1 − e 1 + e ⋅ tg ⁡ Θ 2 {\displaystyle \operatorname {tg} {\frac {E}{2}}={\sqrt {\frac {1-e}{1+e}}}\cdot \operatorname {tg} {\frac {\Theta }{2}}}

Zobacz też

  • anomalia
  • anomalia prawdziwa
  • anomalia średnia
Encyklopedie internetowe (wielkość fizyczna):
  • Britannica: topic/eccentric-anomaly
  • DSDE: excentrisk_anomali