Alexander Uninsky

Alexander Uninsky

Александр Унинский

Alexander Uninsky podczas Konkursu Chopinowskiego
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1910 Kijów
Pochodzenie	rosyjskie
Data i miejsce śmierci	19 grudnia 1972 Dallas
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianista, pedagog

Alexander Uninsky (ros. Александр Унинский; ur. 2 lutego^?/15 lutego 1910 w Kijowie, zm. 19 grudnia 1972 w Dallas) − amerykański pianista i pedagog pochodzenia rosyjskiego; zwycięzca II Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (1932).

Życiorys

Młodość i wykształcenie

Pochodził z rodziny polsko-rosyjsko-ukraińskiej^[1]. Na fortepianie grał od dziecka, a pierwszy publiczny koncert dał w wieku 14 lat. Początkowo studiował w Konserwatorium Kijowskim. W latach 1924–1927 studiował w Konserwatorium Paryskim. W trakcie nauki zaczął dawać liczne koncerty we Francji. O jego grze przychylnie wypowiadał się m.in. Alfred Cortot^[2].

Kariera pianistyczna

Pod koniec lat 20. XX wieku koncertował w Hiszpanii i Ameryce Południowej. W 1932 wziął udział w II Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie występował jako bezpaństwowiec^[2]. Zajął I miejsce, choć było ono wynikiem losowania. Taką samą liczbę punktów (345) zdobył bowiem Imré Ungár, ale ówczesny regulamin Konkursu nie przewidywał nagród ex aequo^[3]. Uninsky otrzymał też nagrodę Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków^[4].

Po tym sukcesie rozpoczęła się jego międzynarodowa kariera. W latach 30. XX wieku występował w większości krajów europejskich, w tym wielokrotnie w Polsce. W sezonie artystycznym 1932/1933 dał 70 koncertów z wieloma europejskimi orkiestrami^[5]. Uczestniczył również w koncertach charytatywnych na rzecz rosyjskiego konserwatorium muzycznego w Paryżu i innych organizacji emigracyjnych^[6].

W trakcie II wojny światowej służył do 1940 we francuskiej armii. Po klęsce Francji wyemigrował do Ameryki Południowej, gdzie wznowił karierę pianisty. W 1942 zadebiutował w Carnegie Hall w Nowym Jorku. Odbywał liczne koncerty fortepianowe. W 1955 r. został profesorem Konserwatorium w Toronto i Uniwersytetu w Dallas. Wśród jego uczniów był m.in. Jeffrey Swann (uczestnik VIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina)^[7].

Był autorem licznych nagrań, w tym wielu utworów Fryderyka Chopina^[8].

Przypisy

Bibliografia

• Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 51–55. ISBN 83-910515-1-X.
• Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.
• Jewgienij A. Aleksandrow, Русские в Северной Америке, 2005.