4TP
![]() Nieuzbrojony prototyp 4TP | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo |
| ||
---|---|---|---|
Producent | Państwowe Zakłady Inżynierii (PZInż) | ||
Typ pojazdu | |||
Trakcja | gąsienicowa | ||
Załoga | 2 osoby | ||
Historia | |||
Prototypy | 15 sierpnia 1937 roku | ||
Produkcja | 1936–1937 | ||
Wycofanie | 1939 | ||
Egzemplarze | 1 prototyp | ||
Dane techniczne | |||
Silnik | Silnik gaźnikowy PZInż.425: 95 KM przy 3600 obr./min, pojemność 3880 cm³, 8-cylindrowy, 4-suwowy, widlasty, chłodzony cieczą, średnica cylindra 82 mm, skok tłoka 92 mm Docelowo: Nowy silnik PZInż.725 - gaźnikowy, 6-cylindrowy rzędowy, 5180 cm³, 100-120 KM | ||
Transmisja | Silnik gaźnikowy | ||
Poj. zb. paliwa | ok. 300 litrów | ||
Pancerz | stalowy, nitowany, 8-17 mm | ||
Długość | 3,84 m | ||
Szerokość | 2,08 m | ||
Wysokość | 1,75 m | ||
Prześwit | 0,32 m | ||
Masa | 4,33 t | ||
Moc jedn. | 22 KM/t | ||
Nacisk jedn. | 0,34 kG/cm² | ||
Osiągi | |||
Prędkość | 55 km/h | ||
Zasięg pojazdu | po szosie 450 km ,w terenie 240 km | ||
Pokonywanie przeszkód | |||
Brody (głęb.) | 0,70 m | ||
Rowy (szer.) | 1,60-1,70 m | ||
Kąt podjazdu | 38° | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 x nkm wz. 38FK kal. 20 mm (200 nab.) 1 x Karabin maszynowy wz. 30 kal. 7,92 mm (2500 nab.) | |||
Użytkownicy | |||
Polska | |||
|
4TP (oznaczenie fabryczne PZInż.140) – prototyp polskiego lekkiego czołgu rozpoznawczego z okresu sprzed II wojny światowej.
Należał do rodziny nowoczesnych pojazdów gąsienicowych, skonstruowanych w całości w Polsce pod koniec lat trzydziestych przez inż. E. Habicha. Ten czołg miał szansę wejść na uzbrojenie wojsk pancernych Wojska Polskiego, w miejsce używanych dotąd tankietek TK/TKS.
Historia
Inżynier E.Habich, kierownik oddziału Biura Studiów PZInż., opracował w 1936r. projekt lekkiego czołgu rozpoznawczego o ciężarze 4 ton, nazywanego 4TP (PZInż.140). Projekt bazował - podobnie jak polskie tankietki i czołg 7 TP na pierwowzorze firmy Vickers - tzw. czołgu patrolowym. Równolegle z czołgiem 4TP, bazując na tym samym pierwowzorze[1], wykonano również jeden egzemplarz doświadczalny czołgu pływającego (PZInż.130), w celu zmniejszenia ciężaru zastosowano żeberkowe koła nośne i specjalne gąsienice.
Prototypy obu wozów wykonane były z próbnymi wieżami bez uzbrojenia. W opracowaniu były wieże: dla czołgu PZInż.140 z jednym NKM 20mm i jednym KM 7.9mm, a dla czołgu PZInż.130 z jednym z tych dwu karabinów. Rozważano także umieszczenie w czołgu PZInż.140 działka 37mm. W maju 1939 r. 4TP przeszedł ostatnie próbne jazdy. W sumie w czasie wszystkich testów przejechał ok. 4300 km bez poważniejszej awarii. Gdy już wydawało się, że nowy czołg może wejść do seryjnej produkcji, Sztab Główny uznał, że w ciągu kilku lat 4TP będzie już przestarzały. Projekt zamknięto[2].
Inne pojazdy
Na podwoziu 4TP został opracowany ciągnik artyleryjski PZInż 152 oraz niszczyciel czołgów PZInż 160.
Przypisy
Bibliografia
- Janusz Magnuski. Czołgi rozpoznawcze PZInż.-130 i PZInż.-140. „Nowa Technika Wojskowa”. 1993. nr 11. s. s. 8-12. ISSN 1230-1655.
- Janusz Magnuski. Czołg lekki PZInż. 140. „Nowa Technika Wojskowa”. 2005. nr 4. s. s. 51-54. ISSN 1230-1655.
Linki zewnętrzne
- Polski lekki czołg rozpoznawczy 4TP (PZInż.140). pibwl.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-01)]. w serwisie Polska Broń Pancerna 1918-39
- p
- d
- e
Czołgi | |
---|---|
Samochody pancerne |
|
Ciągniki artyleryjskie | |
Samochody osobowe i ciężarowe | |
Pociągi pancerne |
|
Drezyna pancerna | |
Motocykle | |
Pojazdy prototypowe i doświadczalne |