Łycznik ochrowy

Łycznik ochrowy

Na starszych okazach na skórce pojawiają się łuski i mozaikowy wzorek
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	grzybówkowate
Rodzaj	Panellus
Gatunek	łycznik ochrowy
Nazwa systematyczna
Panellus stipticus (Bull.) P. Karst. Hattsvampar 14: fig. 172 (1879)
Multimedia w Wikimedia Commons

Łycznik ochrowy (Panellus stipticus (Bull.) P. Karst.) – gatunek grzybów należący do rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Panellus, Mycenaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1783 r. Jean Baptiste François Pierre Bulliard nadając mu nazwę Agaricus stipticus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1879 r. Petter Adolf Karsten, przenosząc go do rodzaju Panellus^[1]. Niektóre synonimy naukowe:

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako bedłka ściągająca, bocznotrzoniec skupiony, łyczak ściągający, łycznik trzonkowy^[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 1–4 cm, okrągły lub nerkowaty, o brzegu falistym i podwiniętym. Kolor ochrowy. Skórka kapelusza matowa, początkowo gładka, u starszych okazów łuskowata z mozaikowym wzorem^[4].

Blaszki

Gęste i wyraźnie odgraniczone od trzonu. Kolor od bladobeżowego do ochrowobrązowego^[4].

Trzon

Wysokość 1–2 cm, grubość 0,5 cm. Wyrasta bocznie, jest krótki i bardzo szeroki w miejscu połączenia z kapeluszem. Powierzchnia filcowata, kolor ochrowobrązowy^[4].

Miąższ

Cienki, łykowaty, ochrowego koloru. Zapach słaby, smak gorzki, silnie ściągający^[4].

Wysyp zarodników

Jasnoochrowy. Zarodniki gładkie, szerokoelipsoidalne, bardzo drobne, o rozmiarach 2–3 × 1–1,5 μm^[5].

Występowanie i siedlisko

Gatunek kosmopolityczny. Poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, a także na wielu wyspach^[6]. W Polsce jest bardzo pospolity^[3].

Występuje na martwym i butwiejącym drewnie, głównie drzew liściastych, na drewnie drzew iglastych bardzo rzadko. Szczególnie często rośnie na dębach. Zazwyczaj występuje w kępach^[4].

Znaczenie

Saprotrof, grzyb niejadalny^[4], w Hongkongu uważany za grzyb leczniczy^[7].

Przeprowadzone badania naukowe wykazały, że gatunek ten ma pewne zdolności bioluminescencji (świecenia w nocy)^[8]. Bioluminiscencję zaobserwowano na grzybni i tylko na grzybach uprawianych w laboratorium, w środowisku naturalnym dotychczas zjawiska tego nie zaobserwowano^[9].

Przypisy