Ambassade van IJsland in Duitsland

Ambassade van IJsland in Duitsland
Ambassade van IJsland in Duitsland
Locatie
Locatie Rauchstraße 1, Tiergarten, Berlijn
Coördinaten 52° 31′ NB, 13° 21′ OL
Opening 1952
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde

De ambassade van IJsland in Duitsland staat in Berlijn, aan de zuidkant van het Großer Tiergarten in het stadsdeel Tiergarten. De ambassade is gevestigd in het gebouwencomplex Noordse Ambassades dat de diplomatieke missies van de Noordse landen huisvest.

Geschiedenis

In het na-oorlogse West-Duitsland werd op 28 februari 1949 in Hamburg een consulaat-generaal geopend met Vilhjálmur Finsen als vertegenwoordiger.[1] Nadat op 10 juli 1952 de diplomatieke relaties werden geformaliseerd,[2] werd de post gepromoveerd naar een ambassade. Het was op dat moment de achtste ambassade van IJsland. In 1955 verhuisde de ambassade naar Bonn, maar na de Duitse hereniging werd op 1 augustus 1991 een filiaal van de ambassade in Berlijn geopend.

Op 20 oktober 1999 verhuisde de missie geheel naar Berlijn in een gezamenlijk pand met de andere Noordse landen. Na de val van het communisme vertegenwoordigde de ambassade IJsland ook in verschillende Centraal-Europese landen.

Nadat Oost- en West-Duitsland in 1972 het Grundlagenvertrag sloten, ging IJsland betrekkingen aan met Oost-Duitsland. De IJslandse ambassadeur in de Sovjet-Unie werd geaccrediteerd voor de diplomatieke vertegenwoordiging naar de DDR.[3][4]

Missie

De IJslandse ambassade in Berlijn behartigt ook de relaties met Tsjechië, waar de ambassadeur is geaccrediteerd.[5] Er zijn in het dekkingsgebied van de ambassade zeven honorair consuls benoemd, waarvan zes in Duitsland en een in Tsjechië.

Ambassadeurs

De volgende diplomaten waren ambassadeur voor IJsland in Duitsland:

# Naam Aanstelling Einde missie Bron Vertegenwoordiging naar
1 Vilhjálmur Finsen 22 oktober 1952 1 juli 1955
2 Helgi P. Briem 1 juli 1955 1 januari 1961

Joegoslavië (1955-1962)
Zwitserland (1956-1976)
Griekenland (1961-1969)
Iran (1962-1976)
Japan (1962-1976)
3 Pétur Thorsteinsson 1 januari 1961 1 juni 1962
4 Magnús V. Magnússon 1 juni 1962 30 september 1969
5 Árni Tryggvason 1 oktober 1969 20 februari 1976
6 Niels P. Sigurðsson 20 februari 1976 17 november 1978 [6]
7 Pétur Eggerz 17 november 1978 16 september 1983
8 Hannes Jónsson 16 september 1983 6 februari 1987 [7]
9 Páll Ásgeir Tryggvason 6 februari 1987 10 oktober 1989
10 Hjálmar W. Hannesson 10 oktober 1989 15 februari 1995
11 Ingimundur Sigfússon 15 februari 1995 26 september 2001
12 Jón Egill Egilsson 26 september 2001 10 januari 2005

Kroatië
Polen
Zwitserland (tot 2007)
Bulgarije (2007-2010)
Bron[8][9]
13 Ólafur Davíðsson 10 januari 2005 22 maart 2010
14 Gunnar Snorri Gunnarsson 22 maart 2010 28 augustus 2016

Kroatië (tot 2022)
Montenegro (tot 2022)
Polen (tot 2022)
Servië (tot 2022)
Tsjechië (vanaf 2022)
Bron[10][11][12]
15 Martin Eyjólfsson 29 augustus 2016 1 augustus 2019 [13][14]
16 María Erla Marelsdóttir 1 augustus 2019 [15]
Bron tot en met maart 2016.[4] Lijst bijgewerkt in februari 2024.

Externe links

  • Ambassade van IJsland in Berlijn

Referenties

  1. ↑ (is) Yfirlit yfir þróun íslenskrar utanríkisþjónustu (Overzicht van de ontwikkeling van de IJslandse buitenlandse dienst) (pdf). Ministerie van Buitenlandse Zaken p.18-20 31 (9 april 2000). Geraadpleegd op 13 februari 2024.
  2. ↑ (en) Iceland - Establishment of Diplomatic Relations. Government of Iceland. Geraadpleegd op 13 februari 2024.
  3. ↑ (is) Oddur Guðjónsson. University Library. Geraadpleegd op 13 februari 2024.
  4. ↑ a b c d (is) Skrá yfir fulltrúa Íslands hjá erlendum ríkjum frá upphafi (Een lijst van de vertegenwoordigers van IJsland in het buitenland sinds het begin). IJslands ministerie van buitenlandse zaken. Gearchiveerd op 26 maart 2016. Geraadpleegd op 13 februari 2024.
  5. ↑ (en) Embassy's Jurisdiction. Government of Iceland. Geraadpleegd op 13 februari 2024.
  6. ↑ Ook ambassadeur naar Vaticaanstad van 1977-1997.[4]
  7. ↑ Ook ambassadeur naar Ethiopië, Kenia en Tanzania van 1981-1989.[4]
  8. ↑ (is) Forsetaúrskurður um sendiráð, fastanefndir hjá alþjóðastofnunum og sendiræðisskrifstofur (Presidentieel decreet over ambassades, permanente vertegenwoordigingen bij internationale organisaties en ambassades - 2001). Parliament of Iceland (12 december 2001). Geraadpleegd op 21 februari 2024.
  9. ↑ (is) Forsetaúrskurður um sendiráð, fastanefndir hjá alþjóðastofnunum og sendiræðisskrifstofur (Presidentieel decreet over ambassades, permanente vertegenwoordigingen bij internationale organisaties en ambassades - 2007). Parliament of Iceland (28 maart 2007). Geraadpleegd op 21 februari 2024.
  10. ↑ (is) Forsetaúrskurður um sendiráð, fastanefndir hjá alþjóðastofnunum og sendiræðisskrifstofur (Presidentieel decreet over ambassades, permanente vertegenwoordigingen bij internationale organisaties en ambassades - 2010). Parliament of Iceland (6 januari 2010). Geraadpleegd op 21 februari 2024.
  11. ↑ (is) Forsetaúrskurður um sendiráð, fastanefndir hjá alþjóðastofnunum og sendiræðisskrifstofur (Presidentieel decreet over ambassades, permanente vertegenwoordigingen bij internationale organisaties en ambassades - 2020). Parliament of Iceland (21 juli 2020). Geraadpleegd op 21 februari 2024.
  12. ↑ (is) Forsetaúrskurður um sendiráð, fastanefndir hjá alþjóðastofnunum og sendiræðisskrifstofur (Presidentieel decreet over ambassades, permanente vertegenwoordigingen bij internationale organisaties en ambassades - 2022). Parliament of Iceland (18 augustus 2022). Geraadpleegd op 21 februari 2024.
  13. ↑ (en) Former Ambassadors in Germany - Martin Eyjólfsson. Diplomatisches Magazin. Geraadpleegd op 13 februari 2024.
  14. ↑ (is) Martin sæmdur stórriddarakrossi þýska sambandslýðveldisins (Martin bekroond met het Groot Ridderkruis van de Bondsrepubliek Duitsland). Government of Iceland (20 december 2019). Geraadpleegd op 13 februari 2024.
  15. ↑ (is) Flutningar forstöðumanna sendiráða og fastanefnda (Overplaatsingen van hoofden van ambassades en permanente commissies). Government of Iceland (5 oktober 2018). Geraadpleegd op 13 februari 2024.