Morfologi (linguistik)
| Nahu bahasa Melayu |
|---|
| Morfologi |
|
| Golongan kata |
|
| Sintaksis |
|
| Jenis frasa |
|
| Susunan ayat |
|
| Jenis ayat |
|
| Bentuk ayat |
|
| Penerbitan ayat |
|
| Lain-lain |
|
|
| Linguistik |
| Linguistik teori |
| Fonetik |
| Fonologi |
| Morfologi |
| Sintaksis |
| Semantik |
| Semantik leksikal |
| Semantik statistik |
| Semantik struktur |
| Semantik prototaip |
| Stilistik |
| Preskripsi |
| Pragmatik |
| Linguistik gunaan |
| Pemerolehan bahasa |
| Psikolinguistik |
| Sosiolinguistik |
| Linguistik generatif |
| Linguistik kognitif |
| Linguistik pengiraan |
| Linguistik perihalan |
| Linguistik sejarah |
| Linguistik perbandingan |
| Etimologi |
| Sejarah linguistik |
| Senarai ahli linguistik |
| Masalah yang belum diatasi |
Morfologi ialah bidang ilmu bahasa yang mengkaji struktur kata, bentuk kata dan penggolongan kata.[1] Struktur kata merujuk kepada susunan bentuk bunyi bahasa atau lambang (dalam tulisan) yang menjadi unit bahasa yang bermakna.
Bahasa mempunyai tiga sistem yang utama, iaitu fonologi, tatabahasa, dan semantik. Tatabahasa terdiri daripada dua komponen utama, iaitu morfologi dan sintaksis. Bidang morfologi mengkaji morfem dan kata. Kedudukan morfologi adalah pada tingkat paling akhir dan kedua akhir dalam hierarki tatabahasa ( melayu ).
Rujukan
- ^ Nik Safiah Karim, Farid M. Onn, Hashim Haji Musa, dan Abdul Hamid Mahmood. 2008. Tatabahasa Dewan ed. Ketiga. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
